Blackburn Energy

Andrew: Είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Όταν ήμουν παιδί ο πατέρας μου με έμαθε πώς να οδηγώ φορτηγά. Και ως μικρό παιδί, δεν ακούτε όλες τις οδηγίες που σας λένε. ένα από τα πράγματα που μου είπε ήταν ότι πρέπει να προσέξεις κατεβαίνοντας λόφους με φορτηγό φορτηγό. Θα σας ωθήσει γιατί υπάρχει πολύ ενέργεια στο φορτηγό. Φυσικά, την πρώτη φορά που το έκανα, δεν άκουσα. Κατέβαινα έναν μεγάλο λόφο και χτυπούσα φρένα, συνειδητοποιώντας ότι δεν επρόκειτο να σταματήσει το φορτηγό. Συνειδητοποίησα πολύ γρήγορα ότι δεν λειτουργεί έτσι η εξίσωση και ήταν τρομακτικό γιατί νόμιζα ότι επρόκειτο να αναποδογυρίσω το φορτηγό. Κατευθύνθηκα στον λόφο με τους ανθρώπους να σταματούν στο φως στο κάτω μέρος. Τότε θυμήθηκα τη συζήτηση του μπαμπά μου, άρχισα να κατεβαίνω ταχύτητα και απέφυγα να κυλήσω το φορτηγό.

Θα θυμάμαι πάντα εκείνη τη στιγμή και πόση δύναμη υπάρχει σε ένα φορτηγό φορτωμένο. Αργότερα, πήγα στο κολέγιο πήρα φυσική και έμαθα για τον 2ο νόμο του Νεύτωνα, και όλες τις διαφορετικές αρχές και θυμήθηκα την εμπειρία μου με το φορτηγό ως παιδί.

Μια μέρα κάθομαι στην κίνηση στο Mass Pike δίπλα σε ένα φορτηγό, και παρακολουθώ τον άξονα κίνησης του να γυρίζει. Αφού το κοίταξα για λίγο, μου φάνηκε. Όλα ενώθηκαν: όλη αυτή η δύναμη, όλα αυτά τα μαθήματα που έμαθα ως παιδί και όσα έμαθα στο κολέγιο - συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να βγάλω ενέργεια από αυτό το φορτηγό. Υπάρχει ένα σημείο σε αυτό το όχημα από το οποίο μπορώ να συλλέξω ενέργεια από εκεί και ακριβώς στο αυτοκίνητό μου, άρχισα να κρατάω σημειώσεις. Εκείνη τη στιγμή, δούλευα στον όμιλο επιχειρήσεων μιας μεγάλης εταιρείας και επένδυαν σε εταιρείες με ηλεκτρικά οχήματα, υδρογόνο και τηλεματική. Γνωρίζοντας την τεχνολογία εκεί έξω, ήταν εκείνη τη στιγμή που το παρελθόν και το παρόν μου συναντήθηκαν σε αυτήν την ιδέα - ότι υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία, ειδικά στα μεγάλα οχήματα να συλλέξουν ενέργεια.

Andrew: Ο στόχος μας είναι να χτίσουμε ένα προϊόν, ένα πραγματικό προϊόν που λύνει ένα πραγματικό πρόβλημα και βελτιώνει τη ζωή των ανθρώπων. Και επίσης να το κάνουμε με τρόπο που είναι κερδοφόρος. Είμαστε αποφασισμένοι να ξεπεράσουμε αυτό το όριο εμπορευματοποίησης και να γίνουμε μια εταιρεία που δημιουργεί ένα προϊόν στο οποίο οι άνθρωποι μπορούν να βασίζονται και να χρησιμοποιούν για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη.

Θέλουμε να βελτιώσουμε τη ζωή εκατομμυρίων οδηγών φορτηγών σε όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια, συνεχίστε να κάνετε διανεμημένα ενεργειακά δίκτυα στον αναδυόμενο κόσμο και πιθανώς με τον στρατό.

Andrew: Είναι μια μικρή επιχείρηση που δεν έχει τα κεφάλαια όπως οι περισσότερες. Θεωρώ τις νεοσύστατες εταιρείες που ξεκινούν με $100 εκατομμύρια ως μεγάλες εταιρείες που δεν έχουν κυκλοφορήσει πολύ καιρό. Μια εκκίνηση για μένα είναι μια ομάδα ανθρώπων που εργάζονται για να λύσουν ένα πρόβλημα. Βάζουν πολύ τον εαυτό τους στην εξίσωση από νωρίς και στη συνέχεια χτίζουν την εταιρεία από εκεί. Αλλά αυτό το μοντέλο είναι σκληρό και απαιτεί μια αρκετά μεγάλη δέσμευση.

Όταν σκέφτομαι μια νεοσύστατη εταιρεία, σκέφτομαι τους Wothers Brothers και Henry Ford, τους ανθρώπους που την έχτισαν στο γκαράζ και το υπόγειό τους. Και μέσω των ιδίων ιδίων κεφαλαίων το έκαναν σε κάτι, πριν φέρουν επενδυτές. Αυτό είναι το μοντέλο που ακολουθούμε. Αυτό είναι λίγο πιο δύσκολο από κάποιον που γράφει μια μεγάλη επιταγή, λέγοντας ότι μου αρέσουν οι ιδέες σου, πήγαινε να το βρεις και θα σε πληρώσουμε για να το κάνεις.

Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό το μοντέλο, αλλά ο δρόμος μας είναι λίγο πιο δύσκολος από αυτό και το βρίσκω επίσης λίγο πιο ανταποδοτικό. Επειδή η επένδυση στην εταιρεία είναι πιο προσωπική από ό, τι όταν κάποιος σας πληρώνει για να λύσετε το πρόβλημα, δεν είστε μισθωμένος όπλο. Πιστεύουμε σε αυτό που χτίζουμε. Αυτό που μου αρέσει και αυτός ο δρόμος για μένα είναι σωστός.

Andrew: Είναι συναρπαστικό. Ωστόσο, πρέπει πραγματικά να είστε στα πόδια σας στις αποφάσεις. Κάθε απόφαση έχει νόημα. Δεν έχετε την πολυτέλεια να αγοράσετε λάθος ανταλλακτικά ή λάθος εξοπλισμό επειδή βρίσκεστε σε λεπτό περιθώριο.

Τα χρήματα είναι ασυνεπή. Δεν πληρώνεσαι συνέχεια. Ως ιδρυτής, έβαλα τα χρήματα στην εταιρεία αντί να βγάλω τα χρήματα. Είναι μια δύσκολη δυναμική, αλλά έχει ένα κόστος. Από την άλλη, δεν θα άλλαζα αυτό που κάνω σε καθημερινή βάση για τίποτα. Αγαπώ αυτό που κάνω. Λατρεύω το μαγαζί. Λατρεύω το πρωτότυπο. Λατρεύω το κτίριο. Λατρεύω την παρέα.

Το αρνητικό είναι ότι είναι πολύ δύσκολο για τις ευθύνες μου ως ενήλικας και πρέπει να πληρώσω ένα τίμημα. Είναι υπέροχο και επίσης δύσκολο. Δεν έχω πια κολέγιο για τα παιδιά μου. Ξοδέψαμε αυτά τα χρήματα για όλο τον εξοπλισμό εδώ μέσα. Και δεν το μετανιώνω, αλλά υπάρχουν εκείνες οι στιγμές στις 2 το πρωί που ελπίζεις ότι πήρες τη σωστή απόφαση. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο το κάνουν οι άνθρωποι.

Πέτρος: Λοιπόν, είναι ένα καλό μείγμα. Υπάρχει ένα μοναδικό οικοσύστημα σε αυτό το μέρος της Μασαχουσέτης. Υπάρχει χώρος συνεργασίας τόσο για γραφεία όσο και για πραγματική κατασκευή. Η κλιμάκωση είναι πολύ δύσκολη στις μεγαλύτερες πόλεις, επειδή το πρώτο πράγμα που συμβαίνει όταν προσπαθείτε να κλιμακώσετε είναι να προσπαθήσετε να βρείτε ακίνητα και να αντιμετωπίσετε περιορισμένες επιλογές χώρου και μακροχρόνιες μισθώσεις. Στο CI Works είστε πιο βόρεια και το ενοίκιο είναι χαμηλότερο. Η εγκατάσταση σας επιτρέπει να κλιμακώσετε τις επιθυμητές ανάγκες χώρου καθώς μεγαλώνετε. Για να μην αναφέρουμε τη δυνατότητα για εμάς να σταθμεύσουμε το 18 τροχό μας δίπλα στο κτίριο.

Andrew: Ξεκίνησα με 400 τετραγωνικά πόδια και ήμουν ένας από τους πρώτους ενοικιαστές εδώ. Και ξέρω ότι είναι κλισέ, αλλά το ξεκίνησα αυτό στον αχυρώνα μου. Δουλεύοντας σε αυτό τα Σαββατοκύριακα και κόβοντας ένα φορτηγό. Καθώς άρχισα να προοδεύω, συνειδητοποίησα ότι το να είσαι σε έναν αχυρώνα ήταν φοβερό, αλλά ήμουν επίσης απομονωμένος και δεν ήμουν μέρος μιας κοινότητας. Δεν είχα πόρους και έπρεπε να οδηγήσω σε μεγάλη απόσταση για να τους αποκτήσω.

Βρήκαμε ένα πλούσιο οικοσύστημα εδώ. από μηχανουργεία έως μηχανικούς και αυτός ο χώρος μας επιτρέπει να κλιμακωθούμε όταν χρειαστεί. Χρειάζομαι χώρο όπου μπορώ να βγάλω τον φακό συγκόλλησης και να συγκολλήσω ή να πυροδοτήσω το Bridgeport μου για να κόψω μέταλλο και να κάνω θόρυβο. Έχω βρώμικο χώρο και μπορώ να χρησιμοποιήσω τον υπολογιστή για να στείλω μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και να δημιουργήσω ένα PowerPoint.

Δουλεύουμε με φορτηγά, το πλαίσιο στο κατάστημά μας είναι ένα φορτηγό, κατηγορίας φορτηγού κατηγορίας Α, το οποίο πραγματικά έπρεπε να κόψουμε για να μπούμε εδώ και είναι ακόμα πάνω από 20 πόδια. Δεν είναι κάτι που μπορείτε να πιέσετε σε έναν χώρο στο Cambridge ή στο Somerville.

Πέτρος: Όταν μιλάς για την κοιλάδα Merrimack, υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να πας εδώ. Το ένα βασίζεται στη γενική περιοχή και την ποσότητα παραγωγής που συνεχίζεται ακόμη εδώ. Όλα όσα έχουμε στο φορτηγό μας ήταν πρωτότυπα σε απόσταση 20 μιλίων από εδώ και τώρα κατασκευάζονται σε απόσταση 50 μιλίων από εδώ.

Το επόμενο είναι η κοινότητα, όχι μόνο οι υπηρεσίες όπως οι εταιρείες μάρκετινγκ και ούτω καθεξής, αλλά και η νεοσύστατη κοινότητα όπου υπάρχουν άλλες εταιρείες στην ίδια θέση μας. Ο Άντριου μπορεί να πάει και να δανειστεί κάτι από τους ηλεκτρονικούς ανθρώπους στο πάτωμά μας. Και με τη σειρά τους, θα δανειστούν κάτι από εμάς. Θα πούμε ο ένας στον άλλον για επιχορηγήσεις και ευκαιρίες για επένδυση. Είναι μια πραγματική κοινότητα. Έχετε τη γεωγραφική αξία του τόπου που βρισκόμαστε και έχετε τη συγκεκριμένη αξία της συγκεκριμένης εγκατάστασης.

Andrew: Περάσαμε αρκετά πολύ σημαντικά όρια. Το ένα ήταν ο σχεδιασμός και η τεχνολογία. το άλλο ήταν απόδειξη της ιδέας στον πάγκο. Τότε ήταν απόδειξη στο δρόμο. Είμαστε μια εταιρεία μεταφοράς φορτηγών, έχουμε το φορτηγό μας και το τρέχουμε στο δρόμο. Είμαστε τώρα στην κατασκευή, αυτό ήταν το επόμενο ορόσημό μας. Όταν το προϊόν χτυπήσει, αυτό θα είναι άλλο. Τελειώσαμε με τα πρωτότυπα, όχι άλλα πρωτότυπα. Τώρα κάνουμε πραγματικά ένα εμπορικό προϊόν. Αυτό είναι ένα ορόσημο. Η επόμενη μεγάλη είναι οι πρώτες 100 πωλήσεις μας.

Andrew: Υπάρχουν πολλά πράγματα. Κάτι για το οποίο μιλάω πάντα με άλλους επιχειρηματίες ξεκινώντας είναι οι «γιατί ερωτήσεις». Γιατί το κάνεις αυτό? Και αν δεν μπορείτε να απαντήσετε σε αυτήν την ερώτηση ή αν δεν ξέρετε γιατί μπορεί να θέλετε να σκεφτείτε να σταματήσετε και να προσπαθήσετε να βρείτε μια απάντηση σε αυτό. Πρέπει πραγματικά να γνωρίζετε αυτήν την απάντηση γιατί πρόκειται να δοκιμαστείτε. Εκεί που βλέπω ότι οι περισσότερες νεοσύστατες επιχειρήσεις αποτυγχάνουν είναι όταν σταματά να είναι διασκεδαστικό και αρχίζει να είναι δύσκολο. Τότε είναι που πολύς κόσμος τα παρατάει.

Το δεύτερο «γιατί ερώτηση» είναι το «γιατί του πελάτη». Γιατί να το αγοράσει κανείς; Και αν δεν το έχετε καταλάβει, τότε πρέπει να το καταλάβετε πολύ σύντομα. Αυτή είναι η δημόσια ερώτησή σας "γιατί". Πρέπει να μιλήσετε σε όλους στον κόσμο για το τι προσπαθείτε να φτιάξετε. Χρειάζεστε αυτήν την εσωτερική μονάδα δίσκου. Και δεν μπορείτε να απαντήσετε σε αυτό μέχρι να περάσετε αυτές τις ήσυχες στιγμές μόνοι σας και να μην ξέρετε γιατί το κάνετε και γιατί θα πετύχετε.

Andrew: Ειλικρινά, νομίζω, αυτό που με έβαλε στη σωστή πορεία ήταν να μιλήσω με τον θρυλικό τύπο startup, τον Bob Dorf στο Clean Tech Open. Μου είπε: «Λατρεύω αυτό που κάνεις, αλλά θα στοιχηματίσω ότι οποιοδήποτε ποσό χρημάτων το προϊόν σου δεν θα επιβιώσει από την πρώτη του αλληλεπίδραση με τον πελάτη σου». Wasμουν σαν ουάου, είναι μια αρκετά τολμηρή δήλωση. Ανέλαβα την πρόκληση, βγήκα έξω και έκανα πολλές ανακαλύψεις πελατών και αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο. Το προϊόν μας τότε κοστίζει $22,000. Wasταν πολύ περίπλοκο, λειτουργούσε με μπαταρίες ιόντων λιθίου και είχε όλα αυτά τα πράγματα που νομίζαμε ότι ήταν τέλεια. Ελάτε να μάθετε ότι η βιομηχανία δεν ήθελε τίποτα από όλα αυτά. Αγάπησαν την ιδέα και τη λύση, αλλά όχι την τεχνολογία.

Το καλύτερο πράγμα που έκανα ήταν μια πραγματικά ειλικρινής προς την καλοσύνη ανακάλυψη του πελάτη. Μιλήσαμε με όλους στον κλάδο. Μας έλεγαν: «Λατρεύω αυτό που κάνεις, μου αρέσει η ιδέα» και στη συνέχεια ρωτούσαμε: «Θα το αγοράζατε όμως;» Και θα έλεγαν «όχι». Στη συνέχεια, ρωτούσαμε: «Γιατί δεν το αγοράζεις;» Και "Τι κάνουμε λάθος;" Μπορεί να είναι επώδυνο. Χτυπάτε πολλές πόρτες στο πρόσωπό σας, παίρνετε πολλούς ανθρώπους, έξυπνους ανθρώπους που πρόκειται να σας πουν ότι είναι το πιο χαζό πράγμα που έχουν ακούσει ποτέ. Πρέπει να περάσετε από αυτήν τη διαδικασία, για να μάθετε ποιος είναι αυτός ο πελάτης, κατανοήστε τον κόσμο από την άποψή τους.

Νομίζω ότι η καλύτερη εκπαίδευση για κάθε επιχειρηματία είναι να βγει στον κόσμο και να είναι σερβιτόρος ή σερβιτόρα. Αλληλεπιδράστε με ανθρώπους, κατανοήστε τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι αγοράζουν το προϊόν σας. Νομίζω ότι το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να πάρετε ένα MBA. Με κάθε ειλικρίνεια, η βασική προϋπόθεση ενός Masters στη διοίκηση επιχειρήσεων είναι ότι υπάρχει μια επιχείρηση, ότι έχει πελάτες και έχει ένα προϊόν. Αυτά είναι τα τρία πράγματα που δεν έχεις όταν είσαι startup. Δεν έχετε προϊόν, πελάτες ή επιχείρηση. Έχετε ιδέες. Και ο μόνος τρόπος για να το καταλάβετε είναι να πλησιάσετε τον πελάτη σας. Μπορεί να μάθετε ότι ο πελάτης σας είναι κάποιος άλλος. Αν δεν κάνεις αυτά τα πράγματα, τότε είσαι χαμένος.

Πέτρος: Για μένα, έχω την πολυτέλεια 20 χρόνων να ξεκινήσω τις δικές μου επιχειρήσεις. Δεν έχω ενταχθεί ποτέ σε κάποιον που είχε ήδη κάτι μέχρι τώρα. Τώρα, ο λόγος μου δεν είναι ο μόνος λόγος. Κοιτάζετε την βασική ομάδα πλήρους απασχόλησης, μαζί με μια ομάδα μερικής απασχόλησης και τρίτα μέρη. Είναι συναρπαστικό γιατί υπάρχει μια δυνατότητα εδώ για να δημιουργήσουμε μια σχετικά μεγάλη ομάδα ανθρώπων που θα έχει σημαντικό οικονομικό και περιβαλλοντικό αντίκτυπο.

Craig: Για μένα θα έλεγα, παρόλο που προσλήφθηκα ως μηχανικός, ως ένα από τα τρία βασικά μέλη της ομάδας. Έχω μάθει να είμαι διαθέσιμος για να εκτελέσω οποιαδήποτε εργασία μέσα σε μια εκκίνηση. Ένα πράγμα που έμαθα είναι ότι μπορώ να προχωρήσω πέρα από αυτό που έμαθα στο σχολείο και να εφαρμόσω τον εαυτό μου σε τομείς όπως το μάρκετινγκ και πραγματικά ό, τι χρειάζεται από μένα. Μερικές φορές καταλήγετε να εξαπλώνεστε αρκετά αδύνατοι, αλλά είναι διαχειρίσιμος και μια πρόκληση. Αυτό είναι μέρος της διασκέδασης.

Andrew: Για μένα προσωπικά, είμαι στην πραγματικότητα από τη φύση μου εσωστρεφής και θα προτιμούσα να μην είμαι στο προσκήνιο. Μου αρέσει να βρίσκομαι στο μαγαζί. Wasμουν σπουδαστής φιλοσοφίας στο κολέγιο, οπότε δώστε μου το σωστό βιβλίο και θα εξαφανιστώ και θα είμαι πολύ χαρούμενος. Knewξερα ότι θα μεγάλωνα από το κέλυφος μου κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Και έχω μάθει ότι μπορώ να το κάνω πιο εύκολα τώρα. Αν θέλετε να είστε επιτυχημένοι, πρέπει να είστε πρόθυμοι να σταθείτε μπροστά σε μια ολόκληρη δέσμη αγνώστων και να τους αποκαλύψετε την ιδέα σας. Γνωρίζοντας ότι ένα σωρό από αυτά θα το θεωρήσετε ανόητο και θα σας πει ότι δεν θα τα καταφέρετε ποτέ. Έμαθα ότι είμαι λίγο πιο ανθεκτική από όσο νόμιζα ότι ήμουν. Το οποίο είναι κάπως δροσερό.

Andrew: Έτσι, όταν ξεκίνησα το Blackburn, ζούσα αυτή τη στιγμή στο Gloucester. Δεν είμαι από το Gloucester, αλλά όταν πάτε εκεί, θα ακούσετε παντού το όνομα Howard Blackburn. Χαιρετίστηκε γιατί έκανε το αδύνατο. Το χειμώνα του 1883, βγήκε για ψάρεμα στον Βόρειο Ατλαντικό και μια καταιγίδα χώρισε το αλιευτικό του σκάφος από το σκαρί του. Και αυτός και ο συνάδελφός του ντόριμαν έμειναν νεκροί.

Λοιπόν, ο ντόριμαν του πεθαίνει στο σκάφος και ο Χάουαρντ Μπλάκμπερν αποφασίζει ότι θα το ξαναζωντανέψει και θα κάνει αυτό που δεν έχει κάνει ποτέ κανείς στον κόσμο. Για να εξασφαλίσει τη μοίρα του, βύθισε τα χέρια του στον Ατλαντικό και τα πάγωσε στα κουπιά του σκάφους του. Στη συνέχεια κωπηλατούσε για πέντε ημέρες ευθεία μέχρι το Newfoundland - χάνοντας όλα τα δάχτυλα, τους αντίχειρες και ένα δάχτυλο ή δύο. Τον χαιρέτησαν ως ήρωα στο Γκλόστερ γιατί κανείς δεν πίστευε ποτέ ότι ήταν δυνατό και με κάποιους τρόπους έδωσε ελπίδα σε όλους γύρω του.

Έδωσε σε όλους στον κόσμο της αλιείας την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να κάνουν το σπίτι τους επίσης ασφαλές. Και όταν κοίταξα τι επρόκειτο να κάνω και πόσο δύσκολο θα ήταν, η ιστορία του χρησίμευσε ως έμπνευση και είπα στη γυναίκα μου: «Θα πρέπει να παγώσουμε τα χέρια μας σε αυτά τα κουπιά».

Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να πετύχετε, πρέπει να κωπηλατήσετε μέχρι την άλλη πλευρά. Δεν μπορείτε να σταματήσετε ακριβώς στη μέση ή τον νεκρό σας. Λοιπόν, εδώ είμαι στο 4ο έτος μου και συνεχίζουμε και δεν ξέρω ότι μπορεί να είχα χάσει τρία ή τέσσερα δάχτυλα, η γυναίκα μου μάλλον θα έλεγε επτά. Αλλά γεια, θα προτιμούσα να είμαι Χάουαρντ ακόμα κι αν μου λείπουν μερικά δάχτυλα.